Giętkie kontra sztywne – opakowania na detergenty pod lupą
1 Jan 1970 13:04

Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Raport Amerykańskiego Stowarzyszenia Opakowań Giętkich (Flexible Packaging Association, FPA), zatytułowany „Holistyczne spojrzenie na rolę opakowań giętkich w zrównoważonym świecie”, podkreśla ekologiczne zalety tego typu opakowań. Dokument przygotowany na zlecenie FPA przez firmę Packaging & Technology Integrated Solutions (PTIS) zawiera również ocenę potencjalnego wpływu gospodarki obiegowej na przyszłość opakowań giętkich, a także prezentuje sześć studiów przypadku porównujących je z innymi rodzajami opakowań pod kątem oceny cyklu życia (LCA). 

Wspomniane analizy LCA powstały przy wykorzystaniu oprogramowania EcoImpact-COMPASS LCA, które umożliwia szybkie porównania cyklu życia różnych formatów opakowaniowych. Ich wyniki wskazują, że opakowania giętkie mają więcej korzystnych cech, które czynią je bardziej zrównoważonymi od opakowań z innych materiałów – używanych do pakowania takich samych produktów – pod względem emisji CO2, zużycia paliw kopalnych i wody, stosunku ilości produktu na jednostkę opakowania, a także ilości materiału opakowaniowego trafiającego na wysypiska śmieci. 

Jednorazowe kapsułki stały się popularną metodą pakowania proszków do prania, zastępując pojemniki na odmierzone dawki płynnych lub sproszkowanych detergentów. W studium przypadku LCA porównano wpływ na środowisko dwóch powszechnie stosowanych metod pakowania kapsułek: giętkiej torebki z płaskim dnem i zamknięciem strunowym oraz sztywnego pojemnika z PET. 

Poziom zużycia wody w przypadku obu formatów opakowaniowych wynika z różnic w ich masie i konieczności wykorzystania wody do chłodzenia form w trakcie procesu formowania wtryskowego pojemnika z PET. Skutek? Wyprodukowanie sztywnego opakowania z PET pochłania aż o 660% więcej wody niż stojącej torebki.

Porównanie emisji gazów cieplarnianych w przypadku wspomnianych opakowań również wypada na korzyść opakowania z tworzywa sztucznego; za różnicę na plus odpowiadają przede wszystkim niższa materiałochłonność tego produktu oraz mniejsze zużycie energii w trakcie laminowania. Formowanie wtryskowe w przypadku sztywnego pojemnika z PET także skutkuje większym wykorzystaniem energii i daje po zsumowaniu wszystkich czynników emisję gazów cieplarnianych aż o 726% wyższą. 

Giętkie opakowanie typu pouch wyróżnia się korzystnie również pod kątem zużycia paliw kopalnych, za co odpowiadają jego niska masa oraz wysoka wydajność energetyczna w procesie wytwórczym. Proces formowania wtryskowego zastosowany w trakcie wytwarzania sztywnego opakowania z PET jest znacznie bardziej energochłonny od procesu laminacji typowego dla torebki stojącej. Dlatego zużycie paliw kopalnych przy produkcji pojemnika z PET jest prawie o 504% wyższe niż giętkiego woreczka z zamknięciem strunowym, a samo opakowanie waży 6-krotnie więcej. 

Badanie ilości odpadów komunalnych generowanych przez oba typy opakowań wykazało, że wraz ze sztywnym pojemnikiem z PET do śmieci trafia prawie 4-krotnie więcej materiału niż w przypadku wyrzucenia opakowania typu pouch. Uzyskanie przez opakowanie z PET podobnego wyniku do woreczka z giętkiego tworzywa byłoby możliwe, gdyby poziom recyklingu pojemnika z PET i jego pokrywy wzrósł z obecnych 30% do 80%. 

Wyniki studium przypadku, w którym porównano giętki woreczek z płaskim dnem i zamknięciem strunowym oraz sztywny pojemnik z PET wykazało, że ten pierwszy zapewnia szereg zrównoważonych korzyści (w zakresie zużycia paliw kopalnych, emisji dwutlenku węgla i wody oraz poziomu odzysku), nawet jeśli weźmiemy pod 

uwagę obecną skalę recyklingu pojemników z tworzywa PET. 

Na podstawie materiałów FPA opracował TK