Przyszłość tworzyw sztucznych – na progu zmian
1 Jan 1970 08:52

Sorry, this entry is only available in Polish. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Przemysł opakowaniowy pochłania znaczącą część corocznej produkcji tworzyw sztucznych. Polska, pod względem zapotrzebowania na ten materiał, zajmuje 6. miejsce w Europie. Unia Europejska, dążąc do zmniejszania wpływu opakowań z tworzyw sztucznych na środowisko, ogłosiła w ostatnim czasie pakiet wytycznych, które wejdą w życie już wkrótce. Oznaczają one dla producentów, zwłaszcza w branży FMCG, duże zmiany pod względem podejścia do projektowania i wytwarzania opakowań.

 

Nasz przemysł opakowaniowy, porównywalnie do popytu europejskiego, wykazuje dużą chłonność tworzyw sztucznych (badania PlasticsEurope wskazują, że 35% całej produkcji przypada właśnie na ten sektor [1]). Dla przykładu: średnioroczna produkcja tworzyw sztucznych w 28 krajach Unii Europejskiej oraz w Norwegii i Szwajcarii sięgnęła w 2018 roku prawie 62 mln ton, z czego aż 40% zostało wykorzystanych właśnie przez przemysł opakowaniowy [2].

Tworzywa sztuczne są lekkie, odporne na odkształcenia, łatwe do formowania i pozwalają przedłużyć trwałość produktów w nich przechowywanych. Dodatkowo mogą być wielokrotnie używane. Właśnie ze względu na te walory znalazły zastosowanie w niemal każdej dziedzinie życia i gospodarki – mówi Mariusz Musiał, Dyrektor Zarządzający firmy ALPLA Polska, jednego z największych wytwórców opakowań z tworzyw sztucznych.

Popularność tworzyw sztucznych oraz towarzyszący im ogromny popyt okazały się być ich „przekleństwem”. Nieprawidłowe gospodarowanie odpadami na poziomie systemowym przyczyniło się do tego, że niemal 80% wszystkich odpadów znajdowanych na europejskich plażach stanowią wyroby z tworzyw sztucznych. Chcąc przeciwdziałać temu zjawisku, Unia Europejska opracowała i zaprezentowała koncepcję Gospodarki o Obiegu Zamkniętym (GOZ), dzięki której tworzywa sztuczne będą efektywniej wykorzystywane i przetwarzane. Celem unijnej Strategii Plastikowej oraz związanej z nią Dyrektywy Single Use Plastic (SUP) nie jest całkowita rezygnacja z tworzyw sztucznych, ale wskazanie na konieczność wprowadzenia bardziej odpowiedzialnej i zrównoważonej gospodarki tymi materiałami, które znakomicie nadają się do odzysku oraz wielokrotnego przetwarzania. 

 

Wymogi unijne a polskie realia 

Wytyczne dyrektyw unijnych  w zakresie tworzyw sztucznych zakładają m.in., że do 2030 roku wszystkie opakowania mają być zdatne do ponownego użycia lub recyklingu, a 55% konsumenckich odpadów z tworzyw sztucznych ma być poddawanych recyklingowi. Opakowania powinny być projektowane w taki sposób, aby w możliwie największym stopniu podlegały recyklingowi lub nadawały się do ponownego użytku.  Zgodnie z dyrektywą SUP butelki do napojów z tworzyw sztucznych mają zawierać materiał z recyklingu (25% zawartości recyklatów od roku 2025 dla butelek z tworzywa PET oraz 30% od roku 2030 dla wszystkich butelek napojowych, bez względu na rodzaj tworzywa sztucznego.)  Dodatkowo w 2025 roku zbiórka i recykling jednorazowych opakowań z tworzyw sztucznych powinny osiągnąć poziom 77%, a od roku 2029 – aż 90%. Ponadto w niedalekiej przyszłości będzie obowiązywał zakaz wprowadzania do obrotu niektórych produktów jednorazowego użytku wyprodukowanych z tworzyw sztucznych (takich jak: jednorazowe sztućce i talerze, słomki plastikowe, patyczki kosmetyczne, pojemniki styropianowe do żywności „na wynos” itp.). Unijne plany zakładają też, że producenci wprowadzający na rynek opakowania z tworzyw sztucznych  będą pokrywać koszty zagospodarowania odpadów w ramach systemu Rozszerzonej Odpowiedzialności Producenta (ROP). 

To tylko wybrane zmiany, którym muszą sprostać gospodarka krajowa i sektor tworzyw sztucznych. 

Agenda wdrażania tych wytycznych jest dość precyzyjna, a polski legislator pracuje nad odpowiednimi rozwiązaniami, umożliwiającymi sprawną realizację procesu. Wiele firm nie ma jednak świadomości, jak wielkie zmiany są związane z nowymi, unijnymi przepisami i w jaki sposób należy się przygotować do ich wdrożenia. 

Wejście w życie założeń Strategii Plastikowej będzie wymagało szeregu modyfikacji w zakresie produkcji czy projektowania opakowań, w których będzie wykorzystywany recyklat i które w pełni będą nadawały się do recyklingu.

Z tworzyw sztucznych można korzystać w sposób bardziej racjonalny, jednak niezbędne są intensywne działania edukacyjne, obejmujące m.in. upowszechnianie wiedzy o korzyściach związanych z prawidłowym gospodarowaniem tworzywami sztucznymi. 

 

Innowacyjność i zmiana – konieczność czy potencjał?

Według szacunków Fundacji Ellen MacArthur już kilka lat temu aż 95% wartości opakowań z tworzyw sztucznych tracono bezpowrotnie w konsekwencji ich nieefektywnego zagospodarowania [3]. 

Nie wykorzystuje się potencjału, jaki oferują tworzywa sztuczne i nie docenia ich roli. Dotychczasowy model wielu gospodarek nie uwzględniał konieczności ponownego wykorzystania odpadów – zwłaszcza tworzyw sztucznych - które stanowią cenny surowiec – zauważa Mariusz Musiał z ALPLA Polska.

Produkcja tych tworzyw w relatywnie niewielkim stopniu korzysta z zasobów naturalnych i jest mniej obciążająca środowisko niż inne sektory (4% - 6% globalnego zużycia ropy naftowej wobec np. 42% tego zasobu konsumowanego przez sektor energetyczny [4]). W oparciu o raport austriackiego instytutu Denkstatt z 2010 roku, zatytułowany „Wpływ tworzyw sztucznych na zużycie energii oraz na emisję gazów cieplarnianych w Europie z uwzględnieniem całego cyklu życia wyrobów” [5], niezależny instytut badawczy c7-consult [6] rozszerzył zakres badań. W ramach analizy LCA (Life Cycle Assessment) przeprowadzonej na zlecenie ALPLA  zbadano najpopularniejsze typy opakowań używanych przez klientów firmy.

Przeprowadzone badania wskazują, że w przypadku wielu produktów opakowania z tworzyw sztucznych mogą wypadać korzystniej niż opakowania z innych materiałów pod względem wpływu na środowisko analizowanego na wszystkich etapach cyklu życia. Z badań wynika, że dzieje się tak w całym cyklu wykorzystywania opakowania, czyli od pozyskania surowców i produkcji, poprzez napełnianie, transport, dystrybucję, użycie przez konsumenta, aż do recyklingu/utylizacji. 

Opakowania z tworzyw sztucznych dosyć powszechnie uważane są za główny powód zanieczyszczenia środowiska. Tymczasem główną przyczyną tego zjawiska jest nieodpowiednia segregacja odpadów. W jej wyniku cenny surowiec staje się właśnie kłopotliwym śmieciem. Z tego powodu Unia Europejska nakłada szereg celów na państwa członkowskie, aby zapewnić bardziej zrównoważoną gospodarkę tworzywami sztucznymi. Jednym z nich jest m.in. obowiązek wykorzystania materiału z recyklingu do produkcji kolejnych opakowań z tworzyw. To zdecydowanie właściwy kierunek, jednak jego realizacja jest w 100% uzależniona od radykalnej poprawy poziomu odzysku tworzyw sztucznych, aby nie traktowano ich jak śmieci – komentuje Mariusz Musiał.

Niestety w Polsce system odzyskiwania materiałów wtórnych, dzięki któremu możliwe będzie zwiększenie udziału recyklatu w opakowaniach, wymaga rozwoju i poprawy efektywności. Według danych GUS [7] w 2018 roku funkcjonowały 2144 punkty selektywnego zbierania odpadów komunalnych oraz 1410 przedsiębiorstw, które odebrały 12,5 mln ton odpadów. To nadal dwukrotnie mniej niż w krajach Europy Zachodniej, choć konsumpcja w Polsce jest na zbliżonym poziomie. Dodatkowo w całkowitej masie zebranych odpadów komunalnych nadal blisko 60% nie zostaje poddanych segregacji. Jednocześnie jakość odpadów pozyskiwanych z selektywnej zbiórki również pozostawia wiele do życzenia. 

Tym istotniejsze jest budowanie świadomości konsumentów, szczególnie  w przypadku pozytywnej roli opakowań z recyklatem, a także konieczności staranniejszego niż dotychczas segregowania odpadów. 

 

Opakowania przyszłości

Wciąż rosnąca skala wykorzystywania tworzyw sztucznych stanowi wyzwanie ekologiczne dla producentów i konsumentów, wymuszając rozwój w dziedzinie recyklingu oraz zmian w przepisach i w komunikacji z konsumentem. Jednocześnie użycie materiałów z recyklingu wymaga nowego podejścia do projektowania i produkcji opakowań z tworzyw sztucznych. Właśnie tym kluczowym zagadnieniom będzie poświęcone branżowe forum, organizowane przez firmę ALPLA Polska. 25 i 26 marca 2020 r. podczas konferencji „Design for Recycling” uczestnicy będą dyskutować o tym, w jaki sposób idea GOZ,  zalecenia dyrektywy SUP i inne wytyczne unijne przełożą się na projektowanie opakowań i dostosowania ich do nowych wymogów. Jeden z paneli zostanie poświęcony także przykładom i argumentom opartym na wynikach LCA, które mogą okazać się  przydatne w procesie wpływania na zmianę postaw konsumentów w zakresie opakowań z wykorzystaniem recyklatów. 

 

Więcej informacji i zapisy:
https://www.alpla.com/pl/europa-srodkowo-wschodnia/polska/konferencja-design-recycling

Artykuł sponsorowany

 

 

[1] Raport Fundacji PlasticsEurope Polska „Raport roczny 2018”
[2] Raport PlasticsEurope „Plastics – the Facts 2019” 
[3] 
Raport “The New Plastics Economy. Rethinking the Future of Plastics”. Str. 15 / https://www.ellenmacarthurfoundation.org/assets/downloads/The-New-Plastics-Economy-Rethinking-the-Future-of-Plastics.pdf
[4] Raport Fundacji PlasticsEurope Polska „Tworzywa sztuczne – Fakty 2016”
[5] https://www.plasticseurope.org/pl/resources/publications/255-wplyw-tworzyw-sztucznych-na-zuzycie-energii-oraz-emisje-gazow-cieplarnianych-w-europie 
[6] 
c-7 consult niezależny instytut badawczy analizujący wpływ procesów produkcji, dostaw, sprzedaży i przetwarzania produktów w kontekście oddziaływania na środowisko. Wyniki analizy dostępne:  https://www.c7-consult.at/activities/ 
[7] https://stat.gov.pl/obszary-tematyczne/srodowisko-energia/srodowisko/ochrona-srodowiska-2018-roku,12,1.html