Stale rosnące wymagania klientów dotyczące atrakcyjności wyglądu i funkcjonalności produktów poligraficznych powodują, że większość druków jest następnie uszlachetniana. Najczęściej stosuje się do tego celu metodę lakierowania powierzchni lub laminowanie folią.
Podatność na foliowanie na gorąco. Wytrzymałość polakierowanych powierzchni na foliowanie na gorąco jest ograniczona ze względu na specyfikę środków wiążących w lakierze. Nawet przy stosowaniu specjalnych lakierów nie jest możliwe osiągnięcie tak wysokiej wytrzymałości klejenia na gorąco, jaką osiąga się w przypadku lakierów dyspersyjnych.
Szczególnie niedostateczną wytrzymałość wykazuje lakierowany celofan.
Przed lakierowaniem nakładu należy wykonać próby uwzględniając wskazówki producenta lakieru dotyczące:
– temperatury foliowania na gorąco (°C),
– ciśnienia docisku szczęk zgrzewających (kPa),
– czasu foliowania (s).
Sklejanie powierzchni uszlachetnionych lakierem olejowym. Stosowanie klejów typu hot-melt do sklejania powierzchni pokrytych lakierem olejowym jest problematyczne z powodu niedostatecznej przyczepności i długiego czasu wiązania. Dlatego też zaleca się pomijanie przy lakierowaniu miejsc, które mają być przeznaczone do klejenia tego typu klejami.
Używanie klejów dyspersyjnych przynosi lepsze efekty, ale mimo to zaleca się również pomijanie podczas lakierowania miejsc późniejszego klejenia. Przy produkcji opakowań kartonowych ze sztancowanych wykrojów stosuje się podczas klejenia krótkie czasy taktów. Jeśli czas wiązania kleju dyspersyjnego by się wydłużył, na przykład z powodu niskiej chłonności podłoża, klejone miejsca mogłyby się później rozpadać.
Lakiery specjalne
Efekt jednoczesnego połysku i matu
Bardzo atrakcyjne efekty uzyskuje się przez łączenie powierzchni matowych z błyszczącymi. Osiągnięcie takich efektów związane jest na ogół z lakierowaniem wybiórczym i wymaga dodatkowego procesu technologicznego. Niezbędne jest też przygotowywanie pracochłonnych form do lakierowania wybiórczego. Taka metoda działania powoduje, że rosną również koszty uszlachetnienia druków.
Można jednak efekt połysku i matu osiągnąć przy jednym przejściu arkuszy przez maszynę drukującą. Możliwe jest to przy zastosowaniu specjalnego systemu lakierów olejowego matowego i dyspersyjnego o wysokim połysku, które oddziaływają na siebie wzajemnie w specyficzny sposób i się odpychają.
Drukowanie takimi lakierami odbywa się w linii, mokro na mokro.
Maszyna powinna być wyposażona w 5 zespołów drukujących i wieżyczkę lakierującą.
Cztery pierwsze zespoły farbowe służą do drukowania farbami triadowymi, piąty zespół do aplikacji lakieru olejowego, a wieżyczka do lakieru dyspersyjnego. Zespół lakierujący powinien być wyposażony w rakiel komorowy, suszenie podczerwienią,
rakiel ciepłego powietrza i możliwie długie wykładanie.
Stosowanie lakierów jest bardzo proste. Na zadrukowane arkusze w piątym zespole drukującym nakłada się specjalny lakier olejowy na wybrane miejsca, które mają być matowe. Ponieważ lakier olejowy nadawany jest z płyty, przygotowanie właściwej formy nie jest ani pracochłonne, ani też kosztowne. Lakier należy nanieść w możliwie największej ilości.
Następnie w zespole lakierującym nanosi się na całą powierzchnię specjalny lakier dyspersyjny, przy czym zalecane przenoszenie wałka rastrowego to 10-13 cm3/m2. Nie zachodzi w tym wypadku potrzeba stosowania żadnych specjalnych płyt czy też wybierania miejsc nielakierowanych.
Intensywność efektu zależy od ilości naniesionych lakierów, stopnia krycia arkusza farbą, a także jakości zastosowanego podłoża drukowego. Najlepsze efekty osiąga się na wysokojakościowych podłożach.
Należy zwrócić uwagę na podawanie środka zwilżającego w zespole nadającym lakier olejowy. Wskazane jest podwyższenie jego
podaży do 20-30%, tak, aby miejscom negatywowym płyty nadać odpowiednie właściwości hydrofilne.
W przypadku suszenia podczerwienią należy koniecznie unikać temperatur w stosie powyżej 35°C, ze względu na niebezpieczeństwo sklejania arkuszy. Natomiast udział suszenia ciepłym powietrzem powinien być jak najwyższy, tak aby zapewnić efektywność wysychania lakieru dyspersyjnego.
Należy zwiększyć ilość proszku stosowanego do napylania arkuszy w porównaniu do lakierowania standardowymi lakierami. Zaleca się stosowanie proszków na bazie skrobi, co gwarantuje uzyskanie dobrej odporności druków na ścieranie.
System tych dwóch lakierów nadaje się również do uszlachetniania opakowań środków spożywczych i papierosów. Zastosowany lakier olejowy bazuje bowiem na specjalnych składnikach o niskim zapachu własnym, które podczas schnięcia nie powodują powstawania aktywnych sensorycznie produktów rozpadu, charakterystycznych dla standardowych lakierów drukowych. Połączenie obu lakierów zapewnia tym samym neutralność sensoryczną, będącą podstawowym wymogiem przy produkcji tego typu opakowań.
Polakierowane powierzchnie nie nadają się do dalszego uszlachetniania i dlatego każdorazowo należy przeprowadzić odpowiednie próby w warunkach praktycznych.
Obu lakierów można używać do lakierowania dwustronnego przy zachowaniu przerwy 24-48 godzin, tak aby zapewnić dostateczne wyschnięcie warstwy farby. Zależne jest to jednak od jakości podłoża, stopnia krycia farbą i parametrów druku.
Lakiery zapachowe
W czasach wszechobecnej reklamy, udoskonalania i uprzyjemniania wszystkiego, co tylko można, coraz większą popularnością cieszą się druki „pachnące”. Do ich wykonania potrzebne są specjalne farby lub lakiery. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
