Najważniejsze dodatki funkcjonalne do opakowań z tworzyw sztucznych

18 Dec 2014 13:57

Nowy raport firmy badawczej Smithers Pira przekonuje, że pochłaniacze tlenu (odtleniacze), stabilizatory UV oraz dodatki antystatyczne to trzy najważniejsze dodatki funkcjonalne wykorzystywane w celu zagwarantowania wyższego poziomu zabezpieczenia produktów konsumenckich w opakowaniach z tworzyw sztucznych. Zapotrzebowanie na materiały opakowaniowe, które zapewniają większe bezpieczeństwo produktom, nieustannie rośnie. W raporcie pt. „Przyszłość dodatków funkcjonalnych oraz powłok barierowych w opakowaniach z tworzyw sztucznych do 2018 r.” wymieniono szeroką gamę takich środków, m.in.: antystatyki, stabilizatory ciepła i promieniowania UV, modyfikatory udarności, środki czyszczące i porotwórcze, wybielacze, antyoksydanty, środki przeciwdrobnoustrojowe, odtleniacze, środki poślizgowe oraz wiele innych materiałów pomocniczych. Odtleniacze Z raportu wynika, że pochłaniacze tlenu stanowią największą część dodatków funkcjonalnych wykorzystywanych w sektorze opakowań z tworzyw sztucznych i przypada na nie 57% wartości obrotu takimi produktami. Odtleniacze przyczyniają się do wydłużenia przydatności zapakowanego towaru do użytku oraz poprawiają jego wygląd dzięki absorpcji i usuwaniu tlenu z zamkniętego opakowania. Postęp technologiczny ostatnich lat umożliwił dodawanie odtleniaczy do laminatów, folii, butelek, pokrywek z tworzyw sztucznych oraz zamknięć już na etapie produkcji. Technologia jest stosowana na szeroką skalę przez producentów pojemników z PET przeznaczonych na piwo, gdzie odtleniacze umieszcza się na ogół w zamknięciach oraz materiałach barierowych. Rosnąca popularność dań gotowych także stanowi czynnik korzystny dla tego dodatku (co jest widoczne w największym stopniu na rynku japońskim, będącym czołowym odbiorcą odtleniaczy dla segmentu „ready meals”). Pochłaniacze tlenu zwiększają swój udział także w rynku opakowań farmaceutycznych, który podlega nieustannej presji przepisów prawnych i wymogów redukcji kosztów oraz zwiększania poziomu opieki nad pacjentem. Stabilizatory UV Zajmują drugie miejsce na liście wartości obrotu dodatkami funkcjonalnymi na rynku opakowań tworzywowych (12%). Stabilizatory UV/światła są dodawane do opakowań z tworzyw w celu zabezpieczenia opakowania i jego zawartości przed niszczącymi efektami promieniowania ultrafioletowego oraz podczerwonego emitowanego przez słońce. Ochrona przed promieniowaniem UV jest bardzo istotna w przypadku opakowań z tworzyw, ponieważ dostarczona wraz z nim energia może pobudzać cząsteczki w polimerach do rozrywania wiązań chemicznych, w rezultacie czego powstają wysoce reaktywne rodniki, zdolne do niszczenia innych cząsteczek. Zapotrzebowanie na butelki z PET wyposażone w warstwy barierowe chroniące przed promieniowaniem ultrafioletowym zwiększa się – tym bardziej, że światło o tej długości fali uszkadza wiele składników odżywczych zawartych m.in. w witaminach, tłuszczach oraz kwasach tłuszczowych. Szczególnie wrażliwym na światło produktem jest mleko, bowiem zawarte w nim witaminy – a zwłaszcza B2 oraz B12 – są wysoce wrażliwe na promieniowanie ultrafioletowe. Dodatki antystatyczne Trzecią pozycję na liście dodatków funkcjonalnych w opakowaniach z tworzyw stanowią antystatyki (11,9% wartości obrotu). Dodatek antystatyczny to środek chemiczny dodawany do tworzywa w celu wyeliminowania lub ograniczenia ryzyka powstania ładunków elektrostatycznych w procesie przetwarzania tworzyw sztucznych. Gromadzenie się pozytywnych lub negatywnych ładunków w trakcie wytwarzania opakowań może zakłócić produkcję oraz wpłynąć negatywnie na ich własności użytkowe. Dodatki nie tylko redukują to ryzyko, ale również sprawiają, że produkt końcowy nie przyciąga pyłów i kurzu, a tym samym zapewniają ładny i estetyczny wygląd finalnych wyrobów, m.in. folii oraz opakowań. Opakowania antystatyczne są stosunkowo dobrze rozwiniętym sektorem i trafiają w głównej mierze do branży produktów elektronicznych i elektrycznych. Zapotrzebowanie na dodatki funkcjonalne do tworzyw sztucznych rośnie obecnie szybciej od popytu na wykonywane z nich opakowania, za co odpowiadają zarówno producenci opakowań (poszukujący tańszych rozwiązań zabezpieczających produkty), jak i ich odbiorcy (zainteresowani jak najdoskonalszą ochroną kupowanych przez nich artykułów). Na podstawie materiałów Smithers Pira opracował TK