Na łamach czasopisma naukowego „Critical Reviews in Food Science and Nutrition” opublikowano wyniki najnowszych badań, które wykazały, że prawie 3000 substancji chemicznych przenika z opakowań do żywności! Najbezpieczniejszym rozwiązaniem z dostępnych okazują się opakowania szklane.
Większość wykrytych środków chemicznych – 65% – była dotychczas nieznana.
A to dlatego, że nie zostały one wcześniej wpisane i nie figurują w żadnym urzędowym wykazie czy branżowej liście, które regulują ich występowanie w opakowaniach i ich potencjalne przenikanie do żywności. Okazało się również, że spośród wykrytych związków chemicznych ponad dwie trzecie zidentyfikowano w tworzywach sztucznych. Natomiast materiałami rekomendowanymi do kontaktu z żywnością są, zdaniem naukowców, szkło i ceramika.
Badanie potwierdziło, że szkło jest najbezpieczniejszym materiałem opakowaniowym, ponieważ nie zawiera praktycznie żadnych wykrywalnych substancji chemicznych, a zatem jest najbardziej przyjazne dla zdrowia człowieka – mówi Adeline Farrelly, Sekretarz Generalny FEVE, Europejskiej Federacji Producentów Opakowań Szklanych.
W badaniu podkreślono, że wykryto 2881 substancji chemicznych, z którymi żywność ma kontakt (FCC – Food Contact Chemicals,). Podzielono je na sześć grup materiałów przeznaczonych do kontaktu z żywnością (FCM – Food Contact Materials). W tych materiałach (FCM) ponad dwie trzecie FCC (1975) zidentyfikowano w opakowaniach plastikowych, następnie w papierowych i tekturowych (887), innych FCM (760) i wielomateriałowych (614). Najmniej FCC wykryto w metalu (251) oraz w szkle i ceramice (47).
Badanie pokazuje potencjalne zagrożenia związane z migracją substancji chemicznych do łańcucha żywieniowego, a w konsekwencji do środowiska – mówi Adeline Farrelly. – Istnieje znaczna luka w przepisach prawnych dotyczących tych związków i opakowań przeznaczonych do kontaktu z żywnością. Ponadto edukacja w zakresie cyklu życia opakowań musi uwzględniać substancje chemiczne, w tym te niebezpieczne, stosowane w materiałach opakowaniowych przeznaczonych do kontaktu z żywnością, które potencjalnie mogą również przedostawać się do środowiska – podsumowuje.
Opracowano na podstawie materiałów FEVE