Ministerstwo Środowiska zaprezentowało stawki opłat będące częścią transpozycji do polskiego porządku prawnego Dyrektywy SUP. Stawka za opakowania po napojach z tworzyw sztucznych ma wynieść 20 gr za kilogram, czyli 2000 zł za tonę.
Wiele krajów europejskich stosuje mechanizm wysokich opłat, motywując tym samym wprowadzających do wzięcia odpowiedzialności za fazę poużytkową swoich opakowań. Opłata za tonę butelek plastikowych w Norwegii wynosi 10.000 euro, w Finlandii 7500 euro, w Estonii 2500 euro, czyli wielokrotnie więcej niż proponowana stawka w Polsce.
W Norwegii opłata naliczana jest za każdą niezebraną tonę, chyba że poziom zbiórki osiągnie m.in. 95%. W Finlandii zwolnienie z opłaty są producenci, którzy przystępują do licencjonowanego systemu kaucyjnego, w Estonii zaś 2500 euro nalicza się za nieuzyskane poziomy zbiórki. Niezależnie od sposobu naliczania perspektywa solidnej kary pieniężnej dała w rezultacie wprowadzenie i utrzymywanie efektywnych systemów kaucyjnych, które poprzez mechanizm motywacji finansowej dla konsumentów, czyli kaucji, gwarantują wysokie poziomy zbiórki odpadów opakowaniowych po napojach.
W związku z powyższym grupa organizacji (Polskie Stowarzyszenie Zero Waste, European Environmental Bureau, Reloop Platform, Instytut Gospodarki o Obiegu Zamkniętym oraz WWF Polska) apeluje do Rządu RP o niezwłoczne zakończenie prac nad ustawą o systemie kaucyjnym. Wprowadzenie tej metody zbierania odpadów opakowaniowych po napojach pozwoli wprowadzającym na maksymalizację selektywnej zbiórki i redukcję zaśmiecania w przestrzeni publicznej. Wzorem innych krajów europejskich organizacje podpisane pod petycją proponują zwolnienie z obowiązku naliczania opłat za opakowania po napojach z tworzyw sztucznych w przypadku uczestnictwa producentów i importerów w systemie zbiórki odpadów opartym na kaucji.
Opracowano na podstawie informacji Polskiego Stowarzyszenia Zero Waste