Stale rosnące wymagania klientów dotyczące atrakcyjności wyglądu i funkcjonalności produktów poligraficznych powodują, że większość druków jest następnie uszlachetniana. Najczęściej stosuje się do tego celu metodę lakierowania powierzchni lub laminowanie folią.
Dyspersyjne lakiery metaliczne cd.
Lakiery stosuje się na maszynie drukującej w linii mokro na mokro, a do ich aplikacji wymagane są dwa zespoły lakierujące wyposażone w wałek rastrowy i rakiel komorowy. Gwałtowny przepływ lakieru w raklu komorowym powoduje powstawanie nadciśnienia, zapewniającego wymianę lakieru w kałamarzykach wałka rastrowego przy każdym jego obrocie. Z wałka rastrowego farba przenoszona jest bezpośrednio na płytę polimerową, a następnie na podłoże drukowe. W zależności od geometrii kałamarzyków rastrowych, na podłoże przenoszone jest do 50% ich zawartości.
Do nanoszenia lakierów tego typu zaleca się stosowanie wałków rastrowych o następujących parametrach:
– objętość przenoszenia – 8-10 cm3/m2,
– liniatura rastra – 130 l/cm,
– kałamarzyk/próg – stosunek przynajmniej 15:1.
Przy bardzo drobnych elementach drukowych należy zastosować wałki rastrowe o niższym przenoszeniu, aby zapobiec zabijaniu rastra.
Aby zapobiec wahaniom lepkości, pienieniu się i osadzaniu pigmentów na dnie zbiornika, lakier należy stale mieszać podczas pracy mieszadłem na niskich obrotach.
Poziom lakieru w zbiorniku zapasowym nie powinien spadać poniżej 10 cm. Dlatego też korzystne jest stosowanie wąskich i wysokich zbiorników zapasowych.
Podczas dłuższego drukowania, np. przez kilka dni, zaleca się schładzanie farby. Temperatura w pojemniku podającym nie powinna przekraczać 20°C, dlatego zbiornik powinien być wyposażony w agregat chłodniczy i zintegrowane mieszadło. Chłodzenie jest wskazane ze względu na zapobieganie nadmiernemu odparowywaniu wody.
Nanoszenie lakieru odbywa się przy zastosowaniu płyt fotopolimerowych. Niektórzy producenci zalecają stosowanie płyt na nośniku aluminiowym, który zapobiega rozciąganiu się płyty podczas napinania i zapewnia bardzo dokładne pasowanie.
Obecnie istnieją dwa rodzaje lakierów metalicznych dyspersyjnych, które różnią się między sobą rodzajem zastosowanych do ich produkcji pigmentów:
– lakiery tzw. standardowe, gdzie pigmentem jest szlif mosiężny lub mielone aluminium,
– lakiery specjalne z pigmentami na bazie aluminium w formie ekstremalnie cienkich płaskich płatków.
Lakiery metaliczne standardowe. Do produkcji pigmentów metalicznych stosuje się szlif mosiężny w przypadku lakierów złotych i mielone aluminium do lakierów srebrnych. Do lakierów srebrnych można dodawać specjalne koncentraty barwne, które pozwalają na uzyskiwanie różnych imitacji farb złotych.
Lakiery złote na bazie szlifu mosiężnego dostarczane są jako dwuskładnikowe, składające się z pasty pigmentowej i spoiwa. Składniki te można przechowywać oddzielnie bez obawy o zmianę ich właściwości nawet przez 12 miesięcy. Miesza się je bezpośrednio przed drukowaniem w specyficzny sposób. Najpierw całą ilość pasty pigmentowej łączy się z 1/4 objętości spoiwa i miesza do momentu powstania homogenicznej masy, a dopiero potem stopniowo dodaje się resztę spoiwa.
Tak przygotowany lakier należy wykorzystać w ciągu 8 tygodni.
Z czasem może się pojawić niebieskawe zabarwienie powierzchni; nie ma ono jednak wpływu na połysk, a lakier należy ponownie starannie wymieszać.
W celu przechowywania lakieru należy usunąć z niego pęcherzyki powietrza, a powierzchnię zabezpieczyć folią.
Systemy dwuskładnikowe mają tę zaletę, że można z nich zmieszać takie ilości lakieru, jakie są rzeczywiście potrzebne do wykonania konkretnego druku, a połysk świeżo przygotowanej mieszanki jest większy.
Lakiery złote i srebrne na bazie pigmentów z mielonego aluminium mogą być dostarczane w wersji jednoskładnikowej. Należy je jednak zużyć w ciągu 2 miesięcy, bo po tym okresie obniża się ich połysk.
Lakiery metaliczne standardowe można aplikować dwiema metodami.
Metoda 1: W pierwszym zespole lakierującym nanosi się podkładowy lakier dyspersyjny, a następnie w drugim lakier metaliczny.
Lakier podkładowy wysycha całkowicie dopiero po przejściu przez drugi zespół. Między powierzchniami obu lakierów powstaje silne wiązanie, co powoduje dobrą przyczepność do podłoża. Jednocześnie uzyskuje się doskonały efekt metaliczny, ponieważ powierzchnia lakieru metalicznego nie jest zakryta kolejną warstwą lakieru. Poddruk z lakieru zabezpiecza dodatkowo przed odkładaniem się pigmentów metalicznych na płycie polimerowej, co mogłoby powodować jej pęcznienie. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
