Utrzymanie spójności kolorystycznej stanowi duże wyzwanie dla drukarń i przetwórców. Markowi producenci wydają miliony na własne logotypy, kompozycje kolorystyczne i projekty opakowań. Utrzymanie spójności marki jest dla nich wyzwaniem o strategicznym i krytycznym znaczeniu.
Jeśli kolory marki nie są spójne na różnych opakowaniach lub w punktach styku z klientem, mogą sugerować słabą jakość i przyczyniać się do dezorientacji i spadku lojalności klienta.
Do niedawna osiągnięcie spójności kolorystycznej było dużym wyzwaniem. Wystarczyła sama tylko różnorodność procesów drukowania, farb i podłoży, by właściciele marek i przetwórcy mieli problem z jej uzyskaniem. Niektóre podłoża – takie jak tektura lita i tektura falista – są bardziej chłonne, co może wpływać na interakcję barwy podłoża z farbą drukarską i mieć wpływ na kolor. Podłoże nie jest jedynym czynnikiem o kluczowym znaczeniu; istnieją różne procesy drukowania, od offsetu, fleksografii i wklęsłodruku po druk cyfrowy, a wszystkie one wykorzystują różne rodzaje farb bądź atramentów.
A zatem z perspektywy fleksografii podstawowym warunkiem odniesienia sukcesu i uzyskania spójności kolorystycznej jest wiedza na temat Waszych zapasów wałków rastrowych.
Zrozumienie znaczenia wyboru wałka rastrowego i transferu farby
Podstawowe znaczenie przy zakupie wałka rastrowego ma wybór prawidłowych specyfikacji, ponieważ ich brak może spowodować w przyszłości prawdziwe problemy. Samo zrozumienie, że anilox składa się z tysięcy mikroskopijnych komórek przenoszących farbę, nie wystarcza. Konieczne jest jeszcze zrozumienie na poziomie podstawowym charakterystyki kałamarzyków oraz ich wpływu na przenoszenie farby, co znacznie pomoże w osiągnięciu spójności kolorów w drukowanej pracy.
Charakterystyka wałka rastrowego jest ważnym czynnikiem wpływającym na jakość druku. Celowe jest używanie możliwie wysokiej liniatury, pod warunkiem, że jesteśmy w stanie osiągnąć wymaganą gęstość kolorów. Wyższa liniatura zapewni dokładniejsze rozprowadzenie farby, co będzie miało decydujące znaczenie w trakcie procesu drukowania. Liniatura określa całkowitą liczbę punktów farby, które zostaną przeniesione na płytę. Wyższa liniatura to więcej komórek blisko siebie. Mniejsze punkty będą schnąć szybciej, powodując mniejszy przyrost punktów, co zapewni lepszą wyrazistość obrazu w trakcie realizacji zlecenia. Wybierając liniaturę dla danego procesu, należy kierować się zasadą, że liczba linii powinna być co najmniej pięć razy większa od rastra. Taki stosunek pozwala progom kałamarzyków odpowiednio wspierać punkt i zapobiega topieniu się punktów w kałamarzykach. Liczbę linii dobiera się stosownie do objętości kałamarzyków. Przykładowo, jeśli do drukowania apli wymagana jest objętość 8 cm3/m2, liniatura będzie wynosić ok. 400 lpi. Aby wybrać optymalną objętość dla danej liniatury, sugeruję zapoznanie się z tabelą objętości Cheshire Anilox Technology. Jedynym minusem przy wysokiej liniaturze jest zmniejszenie wielkości kałamarzyków, co utrudnia zapewnienie odpowiedniej ich objętości w celu osiągnięcia właściwej gęstości koloru.
Na czym zatem polega sekret osiągnięcia tego krytycznego dla niezmienności produkcji elementu? Są nim specyfikacje grawerowania, które zapewniają odpowiednią grubość warstwy farby na płytach drukowych. Grubość warstwy farby to objętość farby, która przenosi się na płyty drukowe, i to ona decyduje o sile koloru i jakości druku. Najmocniejsza, najcieńsza warstwa farby (przy zachowaniu gęstości koloru) zawsze drukuje najlepiej. Bez wystarczającej objętości kolor jest słaby.
W celu znalezienia optymalnej ilości farby przenoszonej na podłoże należy zwrócić uwagę na kilka kwestii. Rodzaj i lepkość farby, rodzaj stosowanych form drukowych oraz rodzaje podłoży to kluczowe przykłady. Jednak w celu utrzymania systematycznej kontroli koloru i jakości druku należy wybierać wałki rastrowe o stałym stosunku głębokości do otwarcia.
Jeśli drukarnia stosuje niezmienne proporcje głębokości do otwarcia, niezależnie od oczekiwań co do objętości, na płytę przenoszony będzie taki sam procent farby. Ułatwi to określenie, których wałków można użyć przy wdrażaniu nowych kolorów lub zleceń. Z drugiej strony stosowanie niespójnych lub przesadzonych proporcji głębokości do otwarcia spowoduje więcej negatywnych skutków ubocznych niż tylko proble- my z dopasowaniem kolorów. Głębokie grawerowanie jest chropowate, powoduje niespójność progów kałamarzyków i wprowadza wiele zmiennych, które znacznie zmniejszają szansę na spójność procesu drukowania.
Znaczenie kontroli lepkości i pH farb
Równie ważne jest kontrolowanie lepkości farby i pH. Jeśli nie jest ona sprawdzana nieustannie i dokładnie, nie da się osiągnąć jednolitego pokrycia farbą i dokładnego dopasowania kolorów. Z uwagi na koszty farb rozpuszczalnikowych i wodnych drukarnie każdej wielkości, które kontrolują lepkość farb, są w stanie zaoszczędzić sporo kosztów.
Wraz ze spadkiem pH farby wzrasta jej lepkość i farba szybko wysycha na wałku rastrowym, płycie i podłożu. Żywice koagulują, warstwa farby staje się twarda i utrudnia proces czyszczenia płyty. Gdy pH jest zbyt wysokie, lepkość spada, czasy schnięcia się wydłużają, farby stają się bardziej miękkie, a płyty i wałki rastrowe – łatwiejsze do czyszczenia.
Większość producentów maszyn preferuje farby o 19-25-sekundowym czasie przepływu mierzonym w kubku zanurzeniowym Zahna #2. Zawiesina farby fleksograficznej ma tendencję do pękania po około 40 minutach. Pożądane pH farby wynosi 8,2-9,4.
Dobrą zachętą do zdobywania głębszej wiedzy na temat lepkości jest pamiętanie o tym, że niewłaściwa lepkość może kosztować: przesunięcie o jedną sekundę czasu przepływu w kubku Zahna #2 może spowodować 50% nadmiar odłożonej farby. Niewłaściwe, wysokie lub niskie „skoki” lepkości farby także prowadzą do ciągłych problemów w zarządzaniu kolorem, ponieważ taka sama jednosekundowa zmiana może spowodować zmianę koloru o wartości dE 2 lub większej. Lepkość ma wpływ nie tylko na odcień i moc drukowanego koloru, ale także na inne atrybuty jakości druku takie jak rozmieszczenie farby, przyrost punktu i trapping. Dodatkowo lepkość farby wpływa na własności użytkowe w rodzaju ciężaru powłoki i szybkości schnięcia.
Dostępnych jest wiele zautomatyzowanych systemów kontroli farby, a biorąc pod uwagę przedstawione wyżej względy warto rozważyć wyposażenie starszych modeli maszyn w takie rozwiązanie.
Nowe grawerowanie łatwiej uwalnia farbę
Gdy żywice farbowe wysychają w kałamarzykach, zmniejszają ich objętość, pozostawiając mniej miejsca na „mokrą” farbę. Problem ten stał się bardziej palący, gdy oczekiwania przemysłu wymusiły zwiększenie liniatury (mniejsze otwarcia kałamarzyków), zwiększenie objętości (głębsze kałamarzyki), skrócenie czasu schnięcia farb oraz wdrożenie metod oczyszczania pozwalających na dokładniejsze usuwanie nadmiaru farby powierzchniowej. Innym ważnym czynnikiem było upowszechnienie stosowania farb na bazie wody, które schną w kałamarzykach, ale nie ulegają ponownemu zwilżeniu w kontakcie z płynną „mokrą” farbą lub rozpuszczalnikiem. Wszystkie te czynniki doprowadziły do powstania nowych metod grawerowania siatek rastrowych łatwiej uwalniających farbę, które są o 20% płytsze i mają bardziej wydajny kształt, skuteczniejszy przy transferowaniu farby.
Zdjęcia powyżej przedstawiają grawerunki o takich samych proporcjach objętości i głębokości do otwarcia. Po lewej stronie znajduje się standardowy sześciokątny kałamarzyk o kącie 60 stopni.
Maxflo+ efektywniej uwalnia farbę w porównaniu do konwencjonalnego grawerowania sześciokątnego 60°. Pozwala to na podniesienie liniatury bez utraty gęstości kolorów. Ponadto otwarta struktura i kanałowa budowa poprawiają odprowadzanie farby z komórek, co ułatwia czyszczenie, a stała cyrkulacja farby w wałku rastrowym znacznie ogranicza zasychanie w porównaniu ze strukturami zamkniętymi powierzchni rastrowej.
Konserwacja aniloksów
Producenci wałków rastrowych zadają sobie wiele trudu, aby stworzyć miliony jednolitych mikroskopijnych kałamarzyków, które mają stałą głębokość, średnicę i rozmieszczenie na powierzchni wałka. Wszystko po to, by zapewnić przekazanie niezmiennej ilości farby, kleju lub lakieru na płyty. Dla zagwarantowania powtarzalnych wyników ważne jest zachowanie charakterystycznych cech kałamarzyków.
Zanieczyszczone lub zatkane kałamarzyki wskutek zmniejszenia swej objętości mogą działać gorzej i przyczynić się do pogorszenia jakości lub pojawienia się przypadkowych wzorów w druku czy lakierowaniu. Aby zagwarantować powtarzalne wyniki, niezbędne jest regularne czyszczenie. Odpowiednie procesy czyszczenia i konserwacji pozwolą zachować oryginalne własności wałków rastrowych i wydłużyć ich żywotność. Przy oddawaniu aniloksu do magazynu należy bezwzględnie udokumentować wszelkie wyszczerbienia lub rysy. Należy zmierzyć objętość, a następnie zarejestrować dane, by dział prepress miał pewność, że każdy wałek jest w 100% gotowy do kolejnego zlecenia. Dzięki odpowiednim środkom ostrożności i utrzymaniu ścisłego reżimu czyszczenia przetwórcy powinni dostrzec znaczną poprawę w wydłużeniu trwałości swoich wałków rastrowych.
Sonia Arcos, dyrektor techniczna Cheshire Anilox Technology
Tłumaczenie: TK
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
