Lakiery olejowe są najprostsze do stosowania na maszynach arkuszowych. Wykorzystuje się je najczęściej w celu zabezpieczania druków przed oddziaływaniem sił i obciążeń mechanicznych. Rzadziej używane są w celach zdobienia druków, ponieważ przy ich zastosowaniu nie można osiągnąć zbyt atrakcyjnych efektów wizualnych. W procesie drukowania stosuje się je identycznie jak farby, aplikując z zespołu farbowego maszyny drukującej.
Właściwości lakierów olejowych
Ilość nanoszonego lakieru
Lakier olejowy aplikuje się z zespołu farbowego maszyny drukującej, co ogranicza znacznie możliwość nadawania większych jego ilości.
Podczas procesu lakierowania trudno jest dokładnie określić i skontrolować ilość przenoszonego na podłoże lakieru. W praktyce stosuje się dwie metody:
– ocenę wizualną powierzchni bezpośrednio po drukowaniu,
– pomiar połysku warstwy.
Należy uwzględnić fakt, że połysk warstwy lakieru bardzo szybko zmniejsza się po jego nałożeniu na podłoże, niezależnie od tego, czy lakierowanie odbywa się metodą mokro na mokro, czy też metodą mokro na sucho.
Mierząc połysk lakieru w równych odstępach czasowych można zaobserwować, że w ciągu pierwszych 2-3 godzin maleje on o ok. 10%. Jest to przedział czasowy, w którym podczas procesu schnięcia lakier przechodzi ze stanu płynnego w stały.
Żółknięcie lakierowanych druków od spodu w warunkach stosu
Pod pojęciem kontaktowego żółknięcia druków należy rozumieć strefowe, częściowe żółknięcie spodu papieru w tych miejscach, w których w warunkach stosu zadrukowana strona
wchodzi w kontakt ze stroną niezadrukowaną.
Skłonność do żółknięcia spowodowana jest specyfiką środków wiążących stosowanych przy produkcji lakierów. Dobiera się je co prawda tak, aby powstawało możliwie jak najmniej żółknących produktów rozpadu, jednak nie da się tego zjawiska całkowicie wykluczyć. Podczas schnięcia lakierów powstają związki chemiczne, które w niektórych wypadkach mogą zniszczyć cały nakład. Zawierają one lub tworzą ketony bądź dwuketony odpowiedzialne za żółknięcie spodniej strony druków po lakierowaniu.
Żółknięcie kontaktowe zależy ponadto w dużym stopniu od jakości warstwy powlekającej papier.
Żółknięcie lakieru po drukowaniu
Podczas polimeryzacji spowodowanej utlenianiem powstają nie tylko produkty rozpadu, lecz także zabarwione związki chemiczne w warstwie lakieru. Na skutek tego zmniejsza się biel podłoża drukowego, co może powodować zafałszowania tonalne farb nadrukowanych pod warstwą lakieru.
Stopień zażółcenia jest zależny także od czasu ekspozycji druku na światło.
Na wykresie przedstawiono względną zmianę stopnia bieli, mierzoną zgodnie z normą DIN 53 145 jako funkcję odporności na działanie światła. Wraz ze wzrostem czasu ekspozycji na
działanie światła następuje wyraźny wzrost zażółcenia warstwy lakieru. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
