Czy i w jaki sposób można określić intensywność farb drukarskich? Na to pytanie staraliśmy się znaleźć odpowiedź podczas wielu testów produkcyjnych wykonanych na przestrzeni ostatnich niemal 30 lat. Znaleźć odpowiedź na to pozornie proste pytanie wcale nie jest łatwo. Bazując na doświadczeniu staramy się przybliżyć Państwu ten aspekt poprzez poniższy artykuł.
Jak zweryfikować intensywność farb?
To pytanie jest często zadawane również nam. Jak zmierzyć wydajność i dobrać odpowiedni rodzaj serii farbowej, aby w określonych warunkach uzyskać maksymalną wydajność produkcyjną?
Szacunkowa wartość, jaką stanowi koszt zakupów farb drukarskich, jest określana na od 2 do 5%. Chciałbym jednak zwrócić uwagę, iż przy pewnych specyficznych zleceniach 5% to całkowity zysk, który jesteśmy w stanie wygenerować z danej pracy.
Metody badania wydajności farb drukarskich
Draw down – czyli wymaz – jest to najprostsza, a zarazem najbardziej niedokładna metoda określenia wydajności farb drukarskich.
Wizualna ocena pozwala nam porównać różnice pomiędzy badanymi próbkami farb. Metoda ta jest szczególnie pomocna podczas porównywania farb specjalnych pod względem zgodności barwometrycznej.
Kolejną metodą opartą na urządzeniach do wydruków próbnych jest określenie wydajności na podstawie pomiaru gęstości optycznej. Jako wydajność farby rozumie się tu powierzchnię w m2, którą można zadrukować określoną ilością farby w g/m2. W praktyce do określenia wydajności przyjmuje się tę ilość farby w g/m2, przy której można uzyskać wymaganą gęstość optyczną warstwy farby odpowiadającą gęstości optycznej oryginału. Tym samym im mniejsza ilość farby jest potrzebna do
uzyskania odpowiedniej gęstości optycznej, tym większa wydajność farby.
W celu oceny wydajności wykonuje się kilka odbitek próbnych ze wzrastającą ilością farby w g/m2. Następnie mierzy się gęstość optyczną poszczególnych odbitek za pomocą densytometru i wykreśla krzywą gęstości optycznej w zależności od ilości farby. Otrzymuje się tzw. krzywą wydajności farby.
Wadą powyższej metody jest to, że wartość gęstości optycznej zależy od intensywności barwy i połysku, a poza tym nie uzyskujemy żadnych informacji na temat parametrów barwometrycznych badanych farb. Wprowadzenie normy 12647-2, w której parametry określające jakość farb są opisane w przestrzeni barwnej, pozwoliło na doprecyzowanie wymagań stawianych farbom drukarskim, a opisana metoda przestała być użyteczna.
Krzywa wydajności dwóch farb drukarskich
Kolejną metodą pozwalającą na określenie wydajności z wykorzystaniem urządzeń do wydruków próbnych jest metoda oparta na badaniach spektrofotometrycznych. Sposób ten cechują następujące zalety:
– Możliwość porównania farb drukarskich zawierających różne pigmenty i spoiwa.
– Możliwość jednoznacznego określenia grubości warstwy farby, przy której następuje optymalna zgodność barwna z oryginałem.
– Możliwość ilościowego określenia stopnia identyczności barwnej z porównywanym oryginałem przez zastosowanie spektrofotometrycznych wzorów odległości barwnych.
– Możliwość niezależnego określenia odchylenia barwy, jej nasycenia i krycia.
– Możliwość porównania z innymi systemami barwnymi. cdn.
Robert Kuczera
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
