Badacze z Uniwersytetu w Sheffield informują, że zastąpienie tworzyw sztucznych materiałami alternatywnymi może zwiększać poziom emisji gazów cieplarnianych (GHG) – w niektórych przypadkach nawet o 90%.
W badaniu opublikowanym w czasopiśmie „Environmental Science & Technology” zastosowano podejście oceny cyklu życia (LCA) w celu porównania wpływu na środowisko produktów wykonanych z tworzyw sztucznych z alternatywami innymi niż plastiki, w rozmaitych zastosowaniach przemysłowych, które uczestniczą w globalnym zużyciu tworzyw, takich jak opakowania, budownictwo, motoryzacja, tekstylia i dobra konsumpcyjne trwałego użytku.
Wyniki badania wskazują, że w 15 z 16 przebadanych zastosowań produkty z tworzyw sztucznych przyczyniały się do niższego poziomu emisji GHG niż ich alternatywy. W niektórych przypadkach różnica sięgała nawet 90% w całym cyklu życia, w innych – tylko 10%.
Nawet jeśli skupimy się na bezpośrednich emisjach w całym cyklu życia produktu, tworzywa sztuczne uzyskały przewagę w 9 z 14 zastosowań. W porównaniu z alternatywnymi materiałami, takimi jak szkło czy metal, do zmniejszenia wpływu tworzyw sztucznych na środowisko przyczyniło się wiele czynników, w tym niższa energochłonność procesu ich produkcji oraz mniejsza masa tworzyw sztucznych. W 10 z 16 zastosowań na ten efekt „zapracowały” dodatkowo etapy produkcji i transportu oraz inne procesy poprzedzające, w związku z ich mniejszym zapotrzebowaniem na energię oraz mniejszą masą.
Badanie wyjaśnia, że dodatkową zaletą tworzyw sztucznych są korzyści wynikające z zakresu ich użytkowania. Jako przykład podaje produkowane z nich izolatory oraz zbiorniki paliwa pojazdów hybrydowych, które zapewniają zyski przewyższające bezpośrednie emisje GHG. Innym przykładem mogą być plastikowe opakowania do przechowywania żywności, które zapobiegają psuciu się produktów spożywczych i tym samym ograniczają emisję gazów cieplarnianych podczas rozkładu. Funkcja ta jest określana jako „niemierzalna” w porównaniu z wydajnością materiałów alternatywnych.
Oczekuje się, że optymalizacja wykorzystania tworzyw sztucznych, wydłużenie okresu przydatności zapakowanych produktów do spożycia, zwiększenie wskaźników recyklingu i ulepszenie systemów zbiórki odpadów dodatkowo zmniejszy emisję dwutlenku węgla związaną z tworzywami sztucznymi.
Dr Fanrang Meng z Wydziału Inżynierii Chemicznej i Biologicznej Uniwersytetu w Sheffield współpracował z naukowcami z Uniwersytetu w Cambridge i Królewskiego Instytutu Technologii KTH przy wspomnianych badaniach.
Nie wszystkie produkty alternatywne lub recyklowalne są lepsze dla środowiska od produktów, które zastępują - wyjaśnia dr Meng. Kształtowanie polityki środowiskowej wymaga podejmowania decyzji w oparciu o ocenę cyklu życia, aby upewnić się, że emisje gazów cieplarnianych nie zostaną nieumyślnie zwiększone poprzez przejście na bardziej emisyjne materiały alternatywne.
Ograniczenie popytu, optymalizacja wydajności, wydłużenie żywotności oraz zwiększenie poziomów ponownego zużycia/recyklingu to strategie typu win-win w dziele efektywnej redukcji emisji. Nie jest nią natomiast wyłączne koncentrowanie się na przechodzeniu na materiały alternatywne.
Nasze badania podkreślają znaczenie korzystania z narzędzia oceny cyklu życia, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób tworzywa sztuczne i ich alternatywy mogą wpływać na środowisko, ale chciałbym również podkreślić, jak ważne jest, aby nie pomijać wpływu tworzyw sztucznych na ekosystemy morskie oraz potencjalnego wpływu na zdrowie ludzi i środowisko.
Musimy wziąć pod uwagę wszystkie te skutki przy wyborze materiałów, jakich używamy w produktach, aby upewnić się, że korzystamy z właściwych surowców do właściwych celów i aby pomóc rozwijać zrównoważony sektor tworzyw sztucznych.
Opracowano na podstawie informacji serwisu Packaging Europe
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
