Stale rosnące wymagania klientów dotyczące atrakcyjności wyglądu i funkcjonalności produktów poligraficznych powodują, że większość druków jest następnie uszlachetniana. Najczęściej stosuje się do tego celu metodę lakierowania powierzchni lub laminowanie folią.
Schnięcie lakierów dyspersyjnych
Schnięcie warstewki lakieru jest procesem czysto fizycznym.
Lakier składa się w ponad 50% z wody, a znajdujące się w nim ciała stałe nie są reaktywne chemicznie. Oznacza to, że składniki znajdujące się w utrwalonym lakierze posiadają identyczne właściwości, jakie miały poprzednio w formie płynnej.
Proces tworzenia się warstwy lakieru przebiega w następujący sposób:
– bezpośrednio po nałożeniu cząsteczki polimerów są otoczone wodą,
– na skutek wsiąkania w podłoże i parowania woda szybko zanika,
– pozostałe cząsteczki skupiają się trójwymiarowo i łączą w zwartą powierzchnię.
Do szybszego tworzenia warstewki przyczyniają się zawarte w lakierze hydrozole, w których znajdują się cząstki dyspersji. Im są one mniejsze i regularniejsze, tym lepiej powlekają powierzchnię i tworzą zwartą powłokę.
Schnięcie lakierów dyspersyjnych odbywa się w 60-70% przez wsiąkanie i w 30-40% przez odparowywanie wody.
Im szybciej lakier może wsiąknąć w podłoże, tym szybciej przebiega proces schnięcia. W stosie wilgoć pochłaniana jest dodatkowo przez odwrotną stronę poprzedniego arkusza.
Dlatego najszybciej lakiery dyspersyjne schną na podłożach chłonnych.
Lakier tworzy stabilną, nieklejącą się warstwę również na podłożach o gorszej wsiąkliwości. Duże znaczenie w tym wypadku odgrywa temperatura otoczenia, w jakiej odbywa się lakierowanie.
Większość lakierów posiada zdolność tworzenia warstewki w minimalnej temperaturze od 5 do 10°C, jednak przed zastosowaniem lakier powinno się doprowadzić do temperatury otoczenia. Zapobiega to powstawaniu problemów z ewentualnym wadliwym powlekaniem lub złą przyczepnością do podłoża. Tego rodzaju problemy mogą wystąpić również wtedy, gdy przed wykładaniem stosuje się nadmuch powietrza o temperaturze poniżej 30°C, ponieważ odbiera ono ciepło powstające podczas parowania.
Metody przyspieszające proces schnięcia lakierów. Przyspieszanie procesu schnięcia jest możliwe tylko wtedy, kiedy resztka wody wyparuje z lakieru, co oznacza konieczność usunięcia wody również z jego powierzchni.
Najbardziej skuteczną metodą jest zastosowanie kombinacji strumienia ciepłego powietrza i promiennika promieni podczerwonych.
Samo ciepło konwekcyjne z podgrzanego powietrza jest niewystarczające, aby w krótkim czasie spowodować znaczne odparowanie wody. Dlatego połączenie z promiennikami IR o krótkiej lub średniej długości fali gwarantuje szybkie podgrzanie powierzchni
lakieru i podłoża drukowego, a tym samym wyeliminowanie przypowierzchniowej warstwy pary wodnej na lakierze.
Nie powinno się stosować nadmuchu zimnego powietrza, ponieważ nagłe schłodzenie spowodowane parowaniem może uszkodzić warstwę lakieru.
Należy pamiętać, że ciepłe powietrze wzbogacone parą wodną musi być odsysane. Ilość odsysanego powietrza powinna odpowiadać ilości nadmuchiwanego.
Skuteczność kombinacji ciepłego powietrza i promiennika podczerwieni jest wtedy optymalna, gdy w wykładanym stosie panują następujące temperatury:
– przy drukowaniu na papierze o 8-10°C więcej niż w samonakładaczu,
– przy drukowaniu na kartonie o 10-15°C więcej niż w samonakładaczu.
Temperaturę w wykładanym stosie należy mierzyć odpowiednio szybko reagującym przyrządem pomiarowym, aby móc na bieżąco regulować aparaty suszące i nie przekraczać podanego powyżej zakresu temperatur.
Zbyt mocne promieniowanie podczerwone krótkofalowe może powodować sklejanie polakierowanych druków w stosie, zwłaszcza kiedy na arkuszu znajdują się miejsca o wysokim nadawaniu farby. Promieniowanie IR szczególnie intensywnie nagrzewa również te partie druku, które są zadrukowane ciemnymi farbami, powodując tym samym sklejanie się arkuszy. cdn.
Ewa Rajnsz
Artykuł sponsorowany
Alfa-Print Sp. z o.o.
ul. Świętokrzyska 14A
00-050 Warszawa
