Branża tworzyw sztucznych: w poszukiwaniu zrównoważonego rozwoju
1 Jan 1970 13:50

Sorry, this entry is only available in Polski. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Tworzenie strategii dotyczących tworzyw sztucznych to odpowiedź na pojawianie się kolejnych globalnych wyzwań związanych z produkcją, użytkowaniem i utylizacją plastiku. Dotyczą one zarówno aspektów środowiskowych, jak i gospodarczych, dążąc do znalezienia równowagi między korzystaniem z zalet tworzyw sztucznych a ograniczeniem ich negatywnego wpływu na środowisko.

Takie strategie mogą być inicjowane na poziomie lokalnym, krajowym, a nierzadko również międzynarodowym, i często obejmują kilka kluczowych obszarów. Oto one:

1. Recykling i gospodarka obiegu zamkniętego: promowanie recyklingu tworzyw sztucznych i przekształcanie systemów gospodarczych w kierunku gospodarki obiegu zamkniętego, w której materiały są ponownie wykorzystywane i przetwarzane, zamiast być traktowane jako odpady. Strategie te obejmują rozwijanie technologii recyklingu, w tym recyklingu chemicznego, oraz zwiększanie świadomości społecznej na temat segregacji odpadów.

2. Ograniczenie użycia jednorazowych tworzyw sztucznych: wprowadzanie zakazów lub ograniczeń stosowania produktów plastikowych jednorazowego użytku – takich jak słomki, talerze, sztućce czy torby na zakupy, które są istotnym źródłem zanieczyszczenia środowiska – nawet jeśli niektóre produkty zastępujące te wykonane z tworzyw sztucznych wzbudzają wiele wątpliwości. Przywołajmy tu przykład papierowych słomek do napojów nasączanych chemikaliami, które w rezultacie wydają się większym obciążeniem środowiskowym niż te produkowane z plastiku.

3. Innowacje w projektowaniu: zachęcanie do projektowania produktów z myślą o ich całym cyklu życia, czyli takich, które są łatwiejsze do recyklingu, naprawy i ponownego użytku.

4. Zwiększenie świadomości i edukacja: edukowania społeczeństwa na temat wpływu tworzyw sztucznych na środowisko oraz promowania odpowiedzialnej konsumpcji i postaw proekologicznych nie da się przecenić. Wydaje się, że obie strategie mają fundamentalne znaczenie dla naszej przyszłości i są o wiele bardziej skuteczne niż wprowadzane zakazy.

5. Współpraca międzynarodowa: ponieważ zanieczyszczenie plastikiem to problem globalny, bardzo ważna jest współpraca międzynarodowa w celu wymiany najlepszych praktyk, technologii i rozwiązań.

Przykładem tej ostatniej inicjatywy jest Europejska Strategia w sprawie Tworzyw Sztucznych w gospodarce o obiegu zamkniętym, przyjęta przez Komisję Europejską. Jej celem jest m.in. sprawienie, by wszystkie opakowania plastikowe na rynku unijnym nadawały się do recyklingu nie później niż w 2030 r., a także zwiększenie skali wykorzystania materiałów z recyklingu.

Powyższe strategie wymagają współpracy pomiędzy rządami, przedsiębiorstwami, naukowcami, organizacjami pozarządowymi i samymi konsumentami, jeśli mają doprowadzić do skutecznego ograniczenia negatywnego wpływu tworzyw na środowisko naturalne i zdrowie ludzi.

Na bazie strategii dotyczących tworzyw sztucznych prowadzony jest rozwój przyjaznych dla środowiska opakowań z tworzyw. Oto kilka kierunków, w których rozwijają się ekologiczne opakowania z tych materiałów:

Biodegradowalne tworzywa sztuczne: Tworzywa, które mogą się rozkładać pod wpływem mikroorganizmów w krótszym czasie niż konwencjonalne tworzywa, minimalizując tym samym swój wpływ na środowisko.

Materiały kompostowalne: Tworzywa projektowane tak, aby mogły być kompostowane w warunkach przemysłowych lub domowych, co pozwala na ich powrót do obiegu naturalnego w roli składników gleby.

Użycie materiałów odnawialnych: Zastępowanie tradycyjnych surowców pochodzących z ropy naftowej materiałami odnawialnymi, takimi jak zużyty olej spożywczy – UCO – czy pozostałości po produkcji w przemyśle drzewnym, tzw. tall oil.

Recykling: Rozwój technologii recyklingu, które pozwalają na efektywniejsze odzyskiwanie i przetwarzanie tworzyw sztucznych na nowe opakowania.

Monomateriałowość: Upraszczanie struktur opakowań z wykorzystaniem tylko jednego polimeru, co w efekcie pozwala wytworzyć opakowanie łatwe do recyklingu.

Ulepszanie właściwości barierowych: Prace nad materiałami, które będą miały lepsze właściwości barierowe, co pozwoli na dłuższe przechowywanie żywności i zmniejszenie marnotrawstwa przy jednoczesnym upraszczaniu takich struktur.

Redukcja wagi opakowań: Projektowanie lżejszych opakowań, co przekłada się na mniejsze zużycie materiału i niższe emisje CO2 podczas transportu.

Systemy zwrotne opakowań: Wprowadzanie systemów, w których opakowania są zwracane do punktów skupu, myte i ponownie wykorzystywane.

Edytowalność opakowań: Tworzenie opakowań, które mogą być łatwo edytowane pod kątem rozmiaru lub kształtu, aby dopasować je do różnych produktów i zminimalizować ilość odpadów.

Zwiększenie świadomości konsumentów: Edukacja na temat korzyści płynących z wyboru ekologicznych opakowań oraz promowanie odpowiedzialnej konsumpcji.

Opracowanie nowych standardów i regulacji: Współpraca z organami rządowymi w celu tworzenia nowych standardów i regulacji, które będą promować zrównoważony rozwój i redukcję śladu węglowego.

Już teraz bardzo dużo dzieje się w branży opakowań z tworzyw sztucznych, ale wydaje się, że nadal ogrom pracy przed nami.

Robert Przybylski

Plastoplan Polska Sp. z o.o.