Rynek recyklingu odpadów opakowaniowych w Polsce
1 Jan 1970 14:01

Sorry, this entry is only available in Polski. For the sake of viewer convenience, the content is shown below in the alternative language. You may click the link to switch the active language.

Instytut Ochrony Środowiska – Państwowy Instytut Badawczy przygotował dogłębną analizę polskiego rynku recyklingu odpadów opakowaniowych. Jest ona dostępna w internecie i – jak piszą jej autorzy – powstała z nadzieją, że będzie stanowić podstawę do wspólnego dialogu, podejmowania dalszych dyskusji, weryfikacji danych oraz wyciągnięcia rzetelnych wniosków służących kierunkom i perspektywom rozwoju przemysłu recyklingowego w Polsce.

Bez opakowań ani rusz

Opakowania spełniają niezbędne funkcje ochronne w transporcie towarów – czy to w przemyśle, handlu, czy konsumpcji. Są jednocześnie jednym z największych użytkowników surowców pierwotnych, a po zakończeniu cyklu życia przyczyną zanieczyszczeń powietrza, gleby i wody. Wysokie i stale rosnące poziomy produkcji, ograniczona skala ich ponownego użycia oraz niedostateczny recykling nie tylko powodują ogromne straty cennych materiałów, ale dodatkowo utrudniają rozwój niskoemisyjnej gospodarki o obiegu zamkniętym.

Kluczową rolę w gospodarowaniu opakowaniami i odpadami opakowaniowymi odgrywają konsumenci, jednak aby postępowali z nimi właściwie, muszą być właściwie informowani i edukowani zarówno przez producentów opakowań, jak i władze krajowe. Ważną rolę odgrywa również prawodawstwo: w niniejszym raporcie eksperci omawiają polski oraz unijny stan prawny w tym obszarze, który regulują dokumenty, takie jak zrewidowane w 2018 r. dyrektywy w sprawie opakowań i odpadów opakowaniowych (tzw. dyrektywa opakowaniowa) oraz w sprawie odpadów (tzw. ramowa dyrektywa odpadowa). Dochodzą do tego przyjęta w 2019 r. dyrektywa w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko (tzw. dyrektywa SUP) oraz projektowane rozporządzenie PPWR.

Papier i tektura na czele

W 2022 r. do obrotu w Polsce wprowadzono produkty zapakowane w 6,74 mln ton opakowań. Wśród nich największy udział, wynoszący 34,9% (2 354,8 tys. ton), miały opakowania z papieru i tektury (2 354,8 tys. ton, w tym 2 239,2 tys. ton wykazane przez organizacje odzysku). Dodajmy, że ten rodzaj opakowań dominuje również pod względem stopnia recyklingu – ponad połowę wszystkich opakowań poddanych odzyskowi wyprodukowano z papieru i tektury. Kluczowe znaczenie ma tutaj właściwa segregacja: tylko surowce wyrzucone do odpowiedniego pojemnika na odpady mogą zostać ponownie przetworzone i odzyskane, a następnie wykorzystane.

Kolejne miejsca na podium pod względem procentowego rynkowego udziału zajęły opakowania z drewna (22,7%, czyli 1 528,2 tys. ton, w tym 1 510,4 tys. ton wykazane przez organizacje odzysku) oraz opakowania ze szkła (19,5%, 1 316,6 tys. ton, 1 166,7 tys. ton wykazane przez organizacje odzysku). Udział opakowań metalowych wyniósł 3,1%; było ich 207 tys. ton, z czego 187,3 tys. ton wykazały organizacje odzysku. 1,6% z wprowadzonych opakowań stanowiły opakowania z aluminium bądź wielomateriałowe z przewagą aluminium; w tym przypadku oznacza to 109,4 tys. ton (103,4 tys. ton wprowadzonych przez organizacje odzysku).

Ponad połowa odpadów komunalnych pochodzących z opakowań w Polsce w 2022 roku to odpady po opakowaniach żywności. Nie jest to pozytywna konstatacja, ponieważ ten typ opakowań jest na ogół zróżnicowany pod względem materiałowym, co utrudnia recykling i zwiększa koszty odzysku. Wraz z rosnącą konsumpcją i zwiększoną produkcją żywności problem ten staje się jeszcze poważniejszy.

Recykling

Eksperci IOŚ-PIB poddali analizie 532 instalacje, które w 2022 r. zajmowały się recyklingiem odpadów opakowaniowych. Z badań wynika, że efektywnemu recyklingowi poddano 53% opakowań wprowadzonych do obrotu w tym samym roku kalendarzowym. Napisaliśmy już, że ten obszar zdominowały opakowania z papieru i tektury (wspomniane 56% przełożyło się na 2 022,5 tys. ton). Około 17,5% (635 tys. ton) stanowiły odpady ze szkła, ok. 16% (565,1 tys. ton) opakowania z tworzyw sztucznych, ok. 7% (268,9 tys. ton) opakowania z drewna, a 3,2% (117,4 tys. ton) opakowania z metali.

Autorzy uwzględnili w raporcie 44 instalacje do recyklingu odpadów opakowaniowych z papieru i tektury o łącznych mocach przerobowych 3 552 tys. ton. Import odpadów z tej frakcji przekazanych do recyklingu wyniósł 173,9 tys. ton, z czego 172,6 tys. ton przypadło na kraje Europejskiego Obszaru Gospodarczego. Z kolei eksport odpadów opakowaniowych z papieru i tektury sięgnął 804,3 tys. ton, z czego najwięcej – 606,6 tys. ton – przyjęły Niemcy.

Instalacji do recyklingu odpadów opakowaniowych z tworzyw sztucznych w 2022 r. było 363 (najwięcej, odpowiednio po 68 i 58, w województwach kujawsko-pomorskim i śląskim), o łącznych rocznych mocach przerobowych na poziomie 2 588 tys. ton. Największy udział w imporcie tych odpadów do Polski (łącznie 88,4 tys. ton) miały Niemcy; z kolei za granicę wywieźliśmy 121 tys. ton. Co do instalacji prowadzących proces recyklingu odpadów opakowaniowych ze szkła, zidentyfikowano ich 23 o przepustowości 1 420,9 tys. ton rocznie. Ilość importowanych odpadów ze szkła poddanych recyklingowi wyniosła 11,5 tys. ton (ponad połowę sprowadzono z Litwy); eksport sięgnął 34,2 tys. ton, z przeważającym kierunkiem czeskim (23,7 tys. ton).

38 zakładów zajmujących się odzyskiem drewnianych odpadów opakowaniowych i uwzględnionych w raporcie, ma roczny przerób 271,1 tys. ton. Import w wysokości 2,9 tys. ton przyjechał głównie z Finlandii i Litwy, zaś eksport – 6,3 tys. ton – trafił do Czech, Węgier i Rumunii. Z kolei instalacje odzysku surowców po opakowaniach metalowych podzielono w raporcie na te, które zajmują się przetwórstwem stali (13, o łącznej mocy przerobowej 13 737,5 ton), aluminium (8 720 tys. ton) oraz obu materiałów (371,5 tys. ton). W 2022 roku do Polski nie sprowadzono w celach recyklingu żadnych odpadów z tej frakcji, wyeksportowano za to 66,8 tys. ton (najwięcej, bo 49,1 tys. ton, do Niemiec).

Podsumowanie

Wprawdzie wyniki uwzględnione w raporcie pokazują, że ilość odpadów opakowaniowych poddanych odzyskowi wzrasta, nadal jednak nie jest to poziom, który można uznać za satysfakcjonujący, również z punktu widzenia unijnych celów dotyczących gospodarki o obiegu zamkniętym. Polskim problemem jest niedostatek mechanizmów i odpowiednich narzędzi służących promocji recyklingu i ponownego wykorzystania surowców. Niewystarczający jest również stan infrastruktury do segregacji odpadów i świadomość społeczna z tym związana.

Unia Europejska wyznaczyła cele w postaci obowiązkowych poziomów recyklingu dla odpadów opakowaniowych, które zakładają ograniczenie strat surowców oraz zmniejszenie ilości odpadów trafiających na składowiska. Do monitorowania realizacji tego celu konieczne jest posiadanie rzetelnych i kompleksowych danych, zarówno przedmiotowych, jak i ilościowych.

Raport Instytutu Ochrony Środowiska – Polskiego Instytutu Badawczego stanowi więc zarówno ważny przyczynek do zrozumienia skali wyzwań, przed którymi stoimy w zakresie recyklingu opakowań, jak również dostarcza konkretnych danych umożliwiających projektowanie tempa dalszych działań w tym zakresie. Są one niezbędne zarówno ze strony konsumentów, producentów, jak i administracji państwowej, aby osiągnąć zrównoważony rozwój i zminimalizować negatywny wpływ opakowań na środowisko.

Opracowano na podstawie materiałów IOŚ-PIB