Zrywanie powierzchni podłoża drukowego – część I

1 Jan 1970 14:52

Jako zrywanie powierzchni określa się umownie ogół zjawisk, które powodują uszkodzenie warstwy wierzchniej papieru lub tektury. W procesie drukowania dochodzi czasem do pękania i odrywania fragmentów warstwy powlekającej papier, wyrywania pojedynczych włókien z papierów niepowlekanych, nadrywania powierzchni lub odrywania się warstwy celulozowej w przypadku tektury. Do uszkodzenia powierzchni dochodzi najczęściej pod wpływem sił adhezyjno-kohezyjnych występujących w samej farbie i podczas jej kontaktu z podłożem. Jeśli siły, jakie farba wywiera na podłoże, są większe niż te, które powodują zwartość włókien lub też związanie pigmentów w powłoce powlekającej papier, to powodują one zrywanie jego powierzchni. Siły powodujące zrywanie papieru działają krótko podczas oddzielania się zadrukowanego arkusza od powierzchni obciągu. W trakcie drukowania zrywanie powierzchni papieru zaczyna się najczęściej od linii drukowanego rysunku i przebiega prostopadle do kierunku drukowania (zrywanie brzegów linii). Papier lub tektura przeznaczone do drukowania offsetowego powinny mieć dobrze zaklejoną, zwartą powierzchnię. Niewłaściwa odporność na zrywanie jest bowiem ewidentną wadą powleczenia powierzchni papieru. Przy papierach niepowlekanych przyczyną zjawiska jest najczęściej niedostateczne zaklejenie powierzchni, które powoduje, że pojedyncze włókna najpierw są lekko podnoszone, a następnie zostają wyrwane. Zjawisko wyrywania włókien z papieru jest czasem mylone z nadmiernym jego pyleniem. Przyczyną skłonności do zrywania fragmentów powierzchni może być również wadliwe suszenie wstęgi papieru podczas jego produkcji. Przegrzanie wstęgi na pierwszym cylindrze suszącym może spowodować przyklejanie się papieru do jego powierzchni, a tym samym lekkie uniesienie włókien w momencie odrywania się. Tego typu zjawisko może być przyczyną nie tylko zrywania powierzchni w trakcie procesu drukowania, ale również pylenia papieru. Przy papierach powlekanych tendencja do zrywania jest najczęściej spowodowana niedostatecznym wymieszaniem i zwilżeniem cząstek masy powlekającej lub też zastosowaniem niewystarczającej ilości substancji klejących. Zdarza się, że obie strony zadrukowywanego papieru różnią się między sobą jakością i jedna z nich może być bardziej odporna na zrywanie powierzchni niż druga. Dlatego też dobrze jest porównać jakość obu stron jeszcze przed zadrukowaniem. Odporność podłoża na zrywanie powierzchni jest także uzależniona od stopnia jego wilgotności. Jeśli wilgotność papieru wzrasta, powoduje tym samym spadek odporności na zrywanie jego powierzchni. Poza tym podłoże w czasie drukowania kontaktuje się wielokrotnie z roztworem zwilżającym. Przy niewłaściwej jakości może dochodzić do rozpuszczania warstwy powleczenia, która staje się kleista. Zrywanie powierzchni pod wpływem roztworu zwilżającego następuje najczęściej w trzecim i czwartym zespole drukującym, ponieważ tam występuje kumulacja zwilżania i zawartości roztworu w papierze. Znaczący wpływ na występowanie zjawiska mają również właściwości farby. Siły adhezyjno-kohezyjne występujące w farbie zwiększają się wraz ze wzrostem jej ciągliwości i wzrostem prędkości drukowania. Na zjawisko zrywania powierzchni wpływ ma także rodzaj kontaktu farby z podłożem, a zwłaszcza siła docisku pomiędzy cylindrami i grubość naniesionej warstwy. Im są one większe, tym większemu obciążeniu mechanicznemu zostaje poddana powierzchnia podłoża. Pewną rolę odgrywa także charakterystyka właściwości powierzchni obciągu, który jeśli był zmywany agresywnie działającymi środkami, może stać się kleisty i powodować przyklejanie się arkuszy. Duże znaczenie ma również rodzaj odtwarzanych motywów. Znacznie większe jest niebezpieczeństwo zrywania powierzchni przy drukowaniu pełnych powierzchni aplowych o dużym nasyceniu farbą niż przy drukowaniu motywów rastrowych. Wyrwane z powierzchni papieru cząstki uniemożliwiają prawidłowy przebieg procesu drukowania. Osadzają się bowiem na powierzchni obciągu, powodując zabrudzenia lub nieprawidłowe odtwarzanie obrazu. cdn. Artykuł sponsorowany Fragment książki Ewy Rajnsz „Barwy druku. Offset arkuszowy”